یک کاملاً جدید مدل برای گنج یابی استاد پوارو کوهسار

Char., 6)., IRANICAONlINE IRAN v. ↑ کریستوفر برونر. «IRAN v٫ PEOPLES OF IRAN (۲) Pre-Islamic». ↑ ابن اسفندیار، کتاب تاریخ طبرستان، ۱۵-۴۱. تاریخ هرودوت جلد سوم. یک سوم مدالهای طلا المپیک توسط ورزشکاران مازندران به دست آمده است. راهآهن ساری-رشت که در دست مطالعات است، به طول بیش از ۲۰۰ کیلومتر میباشد، با اجرایی شدن آن نقش مفیدی در توسعه گردشگری خواهد داشت، نه تنها غرب و مرکز مازندران را به یکدیگر متصل میکند، بلکه کریدور ترانزیتی مناسبی برای بندر نوشهر میگردد، از طرفی امکان سفر آسانتر مشهد برای غربی نشینان مازندران را فراهم میکند. پل ورسک (یکی از مهمترین پلهای راهآهن خاورمیانه در شمال) در این مسیر احداث شده که یکی از دیدنیهای استان هم بشمار میرود و به تازگی این پل به همراه این خط راهآهن، ثبت جهانی یونسکو شدند. راهآهن برقی (مترو) رودهن-آبعلی-لاریجان-آمل، خط مترو-راهآهن در دست مطالعه در کناره جاده هراز است، که مسیر تهران به آمل و بلعکس را در ۵۵ دقیقه طی نمود. ↑ «کشاورزی مازندران در مسیر توسعه». همچنین گویش لکی، از گویشهای زبان کردی، در تمامی شهرستانهای غرب مازندران توسط ایل خواجهوند و طوایف گوناگون آن مورد استفاده قرار میگیرد. به علت اهمیت ویژه باستانشناسی، شهر کهن و تاریخی بلقیس در سال ۱۳۸۸ ه.ش به عنوان پایگاه میراث فرهنگی مورد تصویب قرار گرفت و با شمارهٔ ثبت ۴۴۹۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

پس از آن دردوره صفویه به خاطرحملات مکرر ازبکان ، قلعه (کهندژ) اسفراین اهمیت زیادی پیدامی کند و اکثر منابع دوره صفویه به آن اشاره کرده اند ولی حصار آن نیز اهمیت خود را از دست نمی دهد . تداوم یافتهاست، مطالعات انجام شده در مورد سفالینههای مکشوفه از «شهر بلقیس» ثابت میکند که ساخت سفالهای با لعاب یکرنگ در ابتدای دوره اسلامی از اهمیت خاصی برخوردار شده و از نظر تعدد و تنوع از مقبولیت برخوردار است. این فصل از کاوشها در سه بخش پی کاوی و آواربرداری، لایه نگاری و همچنین کاوش افقی انجام شد که شناسایی فضاهای مهمترین دوره استقراری شهر تاریخی بلقیس - ایلخانی- یکی از این اهداف بود. ۲۰۰ معدن زغالسنگ در کشور فعال است که مازندران با ۵۰ معدن بیشترین تعداد معادن این بخش را داراست. در ایران از روزگاران کهن به انگیزه کمبود آب و گرم و خشک بودن بخش بزرگی از کشور، همواره آب از ارزش بالایی برخوردار بودهاست و با توجه به نقش مهمی که در زندگی روزمره مردم داشتند از موقعیت خاصی در فرهنگ این سرزمین برخوردار بودهاند.

در کارنامهها و اسناد چینی نوشته شده که از سال ۱۴۰ پ. در سال بعد احداث راهآهن تهران- حرم شاه عبدالعظیم، و پس از آن جلفا-تبریز آغاز شد. آغاز تاریخ تبری همزمان با سال ۴۸۸ میلادی است. عبدالمومن خان در این سال کمر همت به تسخیر سایر محال خراسان بسته با لشکری پرخاشجوی بر سر قلعه اسفراین آمده محاصره نمود. بعد از آن جثه وی را نقل مشهد مقدس معلی مزکی نمود و در صحن آستانه مقدسهٔ منوره سدره مرتبه مدفون ساختند وبرلوح مزارش این بیت نقش شد: تنم را وقت رفتن آستان دوست منزل شد بحمدالله اگر سر رفت خوش منزلی دارم (حسینی القمی ،۱۳۵۹: ۳۶۱؛ روملو، ۱۳۵۷: ۲۷۵). نوروزخوانان، بدیهه سرایانی هستند که از مدتها پیش از بهار به پیشواز بهار میروند و بدون همراهی ساز و صرفاً به کمک آواز، نسیم بهاری را با دل و جان مردم آشنا میکنند. در شرایطی که فرش در بعضی مناطق حرف اول برای ابراز وجود دارد تنها شهرت خود را در مازندران به سایر رشتهها واگذار کرده است و نقشههایی که در مازندران بافته میشود مربوط به سایر مناطق است. نزدیک سه میلیون و دویست و هشتاد هزار و پانصد و هشتاد و دو نفر جمعیت دارد که نزدیک به ۶۰ نقطه شهری و بیش از سه هزار پارچه آبادی سکونت دارند.

این راهآهن دارای ۲۷ ایستگاه میباشد که ۷ ایستگاه آن مشترک با راهآهن خراسان است. اکثر این گونه سفال ها دارای خمیره قرمز آجری و گاها نخودی و داری کف مسطح و از نوع چرخساز بوده است. در کوره سفالپزی شهر بلقیس تاقچههای ایجاد شده در قسمت پائینی کوره به منظور پخت سفال ایجاد نشدهاند بلکه همانطور که کامبخش فرد در گزارش کاوش کورههای سفالپزی نیشابور نیز ذکر کردهاست این تاقچهها به منظور انتقال حرارت به بخشهای بیرونی اتاق پخت و قسمت بالایی کوره بوده که در برخی از کورهها که دارای دو جداره بودهاند این اتفاق رخ دادهاست در نیشابور این سوراخها پنج یا شش عدد میباشد. لَـلِـوا: که از سازهای شناخته شده در مازندران است. دریافتشده در ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۸. دریافتشده در ۲ نوامبر ۲۰۱۷. این کاشی ابتدا در قرن پنجم ه. دو قرن سکوت: two centuries of silence - do gharn sokoot. نیمی از یک ستون که در سمت راست موزاییک دیده میشود و پایه یکی از قوسها بر روی آن قرار گرفته نشان میدهد این نقش به صورت پی در پی در ردیفی از موزاییکهای مشابه تکرار میشده و احتمالاً زمانی به عنوان یک عنصر تزئینی بر روی دیوار یک سازه نصب بودهاست. اما با دقت در آثار عصر اسلامی میبینیم که استفاده از خط در فلزکاری این شبهه را برطرف میکند.